2024-01-10
علامت گذاری لیزری فرآیند علامت گذاری دائمی یک سطح با استفاده از یک پرتو متمرکز نور است. می توان با استفاده از انواع مختلف لیزر از جمله لیزر فیبر، لیزر CO2، لیزر پالسی و لیزر پیوسته انجام داد.
سه کاربرد رایج علامت گذاری لیزری عبارتند از:
حکاکی لیزری: علائم عمیق و دائمی ایجاد می کند که در برابر سایش و پارگی مقاوم هستند
حکاکی لیزری: علائم دائمی کنتراست بالا را در سرعت های بالا ایجاد می کند.
آنیل لیزری: بدون تاثیر بر فلز پایه یا پوشش های محافظ آن، علامتی را در زیر سطح ایجاد می کند.
ماشین های مارک لیزری می توانند طیف گسترده ای از مواد مانند فولاد، آلومینیوم، فولاد ضد زنگ، پلیمرها و لاستیک را علامت گذاری کنند. معمولاً برای شناسایی قطعات و محصولات توسط بارکدهای دو بعدی (Data Matrix یا کدهای QR)، شماره سریال الفبایی، شماره VIN و آرم استفاده می شود.
دستگاه های علامت گذاری لیزری چگونه کار می کنند؟
به منظور ایجاد علائم طولانی مدت، سیستم های علامت گذاری لیزری یک پرتو متمرکز از نور تولید می کنند که حاوی مقدار زیادی انرژی است. هنگامی که پرتو لیزر به سطحی برخورد می کند، انرژی آن به صورت گرما منتقل می شود و علائم سیاه، سفید و گاهی رنگی ایجاد می کند.
علم لیزر
پرتوهای لیزر توسط واکنشی به نام "LASER" تولید می شوند که مخفف عبارت "تقویت نور توسط انتشار تشعشعات تحریک شده" است. ابتدا یک ماده خاص با انرژی برانگیخته می شود و باعث آزاد شدن فوتون می شود. فوتون های تازه آزاد شده سپس دوباره مواد را تحریک می کنند و فوتون های بیشتری تولید می کنند. این باعث تولید تعداد نمایی فوتون (یا انرژی نور) در حفره لیزر می شود. این تجمع انرژی به صورت یک پرتو منسجم آزاد می شود که با استفاده از آینه ها به سمت هدف هدایت می شود. بسته به سطح انرژی، می تواند سطوح را با دقت بسیار زیاد حکاکی، حکاکی یا بازپخت کند. و در حالی که نشانگرهای لیزری مختلف می توانند مواد مختلف را علامت گذاری کنند، انرژی لیزر در طول موج یا نانومتر (nm) اندازه گیری می شود. طول موج های خاص برای کاربردهای مختلف استفاده می شود و تنها می تواند توسط انواع خاصی از لیزر تولید شود.